- kształcić się
- несов.1) получа́ть образова́ние, учи́ться2) формирова́ться, развива́ться, воспи́тыватьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kształcić się
Смотреть что такое "kształcić się" в других словарях:
kształcić się — I – wykształcić się {{/stl 13}}{{stl 33}} przyswajać sobie pewien zasób wiedzy, informacji z danej dziedziny, opanowywać pewne umiejętności; zdobywać wykształcenie w szkołach :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kształcić się na uczelni, w szkole. Kształcić się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kształcić — ndk VIa, kształcićcę, kształcićcisz, kształć, kształcićcił, kształcićcony 1. «przekazywać komuś pewien zasób wiedzy, umiejętności, wiadomości w jakiejś dziedzinie; uczyć kogoś, posyłać do szkół na naukę» Wyższe uczelnie kształcą tysiące studentów … Słownik języka polskiego
dokształcać się – dokształcić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} kształcić się dodatkowo, doskonalić zdobyte wykształcenie; pogłębiać swą wiedzę, poszerzać wiadomości, zdobywać nowe umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokształcać się na kursie, w studium podyplomowym. Każdy pracownik,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
edukować się – wyedukować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pobierać nauki, kształcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Edukować się za granicą. Wyedukować się na klasykach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykształcić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kształcić się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykształcić się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wykształcać się {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… … Słownik języka polskiego
sposobić — ndk VIa, sposobićbię, sposobićbisz, sposobićsób, sposobićbił, sposobićbiony 1. przestarz. «urządzać, przygotowywać» 2. przestarz. «uczyć, kształcić, przysposabiać do czegoś» sposobić się 1. przestarz. «przygotowywać się do czegoś, zamierzać coś… … Słownik języka polskiego
pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… … Słownik języka polskiego
studiować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, studiowaćdiuję, studiowaćdiuje, studiowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} badać, śledzić, analizować coś w celach poznawczych; prowadzić studia nad czymś; dokonywać naukowej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… … Słownik języka polskiego
kształcenie — ↨ kształcenie się n I rzecz. od kształcić (się) Ośrodek kształcenia kadr nauczycielskich … Słownik języka polskiego
